بررسی همراهی پلی مورفیسم های ژن آدیپونکتین با متغیرهای تن سنجی و فشارخون برحسب جنس در یک جمعیت ایرانی

مقدمه: همراهی پلی مورفیسم های ژن آدیپونکتین با چاقی، سندرم متابولیک و دیابت نوع 2 در مطالعات قبلی مشاهده شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی احتمال همراهی پلی مورفیسم های ژن آدیپونکتین در جمعیت دیابتی و سالم ایرانی برحسب جنس انجام شد.روش ها: در این مطالعه 243 بیمار دیابتی و 173 فرد سالم از شهر رفسنجان، به روش مورد - شاهدی به منظور تعیین احتمال همراهی پلی مورفیسم های t/g 45 + و g/a 11391- ژن آدیپونکتین با نمایه توده بدنی (bmi)، دور کمر و فشار خون در دو جنس زن و مرد، مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: همراهی معنی داری بین پلی مورفیسم های t/g 45 + و g/a 11391- ژن آدیپونکتین با فشار خون سیستولی یا دیاستولی بر حسب جنس مشاهده نشد. در مردان حامل آلل t پلی مورفیسم t/g 45+ همراهی معنی داری باbmi  (018/0 =p) داشت. همراهی معنی داری بین آلل g پلی مورفیسم g/a 11391- با نمایه توده بدنی در مردان (041/0 = p) و با دور کمر در زنان (038/0 = p) وجود داشت.نتیجه گیری: ما هیچگونه همراهی معنی داری بین پلی مورفیسم های t/g 45+ و g/a 11391-  ژن آدیپونکتین و پرفشاری خون برحسب جنس مشاهده نکردیم. آلل g پلی مورفیسم t/g 45+ و آلل a پلی مورفیسم g/a 11391- آلل های محافظت کننده در برابر افزایش وزن بدن در هر دو جنس بودند، ولی هر دوی این تأثیرات فقط در مردان قابل ملاحظه بود. در ضمن آلل های فوق، اثر حمایتی در برابر افزایش دور کمر در هر دو جنس داشتند، ولی نقش حمایتی آلل a پلی مورفیسم g/a 11391- در برابر افزایش دور کمر فقط در زنان از نظر آماری معنی دار بود. به نظر می رسد که همراهی بین این پلی مورفیسم ها و افزایش وزن یا دور کمر در جمعیت ایرانی، توزیع جنسی خاصی دارد.